poniedziałek, 22 grudnia 2014

ŚWIĄTECZNY NASTRÓJ.

Wspaniały klimat tych dni.

Święta już blisko, przed nami.

Kartki z życzeniami już zostały wyslane,
dotarły też do nas.

Piękny zwyczaj, zbliżający ludzi do siebie.

Kolorowy urok tych życzeń.




Choinka gotowa,
pięknie przystrojona,

czeka na świętowanie,

na goszczenie koło siebie wszystkich świętujących.

Niech nigdzie nie zabraknie jej uroku i zieleni.

nastaje świąteczny czas...




Prezenty już dostarczone, czekają pod choinką na sianku.Tak nakazuje tradycja.

Cukierki i orzechy też tam można znależć.

Ciepły podarunek świąteczny, tak miły dla nas, staje się wyrazem naszych uczuć i więzi rodzinnych.

dla wszystkich coś się znajdzie..

Tak powinno być.


I wigilijny opłatek już przygotowany,
to taki szczególny symbol naszych świąt.

Nie ma prawdziwych świąt bez opłatka, tego tak bardzo polskiego symbolu, tego kruchego białego płatka, który tak mocno nas łączy.

To symbol naszej rodzinnej jedności, potrzeby bliskości i trwania w naszej polskiej tradycji.

Pamiętamy i o tych, którzy świętują poza nami, w Anglii.Ta wigilia łączy nas z nimi dzisiaj wlaśnie w sposób szczególny.

Bądzmy razem w ten wigilijny wieczór i cieszmy się klimatem tego święta.

poniedziałek, 8 grudnia 2014

ADWENTOWE CZEKANIE.

Adwentowy czas.Czas czuwania , czekania i cieszenia się.
Piękny czas.
Czas co uczy nas czuwania... nad tym co piękne i nasze,
co łatwo stracić, zagubić w tempie codzienności, 
w szaleńczej pogoni za tym co ulotne i przemijające.
Czy potrafimy tak normalnie i po ludzku czekać
i czuwać ?
W klimacie tych dni, w radosnych nastrojach mikołajkowych prezentów, w klimatach
adwentowego nastroju, trwamy i czekamy na te piękne dni, 
które przed nami.
Cieszmy się klimatem tych dni, starajmy się nastroić do tego nastroju.
Dawajmy sobie wzajemnie więcej niż normalnie,
uwierzmy , że można i lepiej i normalniej,
żyć, kochać, wzajemnie się szanować, pomagać
i budować to nasze codzienne życie i lepszym i
bardziej nam wszystkim sprzyjające
Adwentowy czas to czas bycia lepszym i czas czekania na to,że
dobro jest zawsze potrzebne nam wszystkim.



niedziela, 23 listopada 2014

RODZINNIE.

Dzisiaj szczególny dzień, imieniny mojej żony i wczorajsze urodziny mojej kochanej siostry, Bernadety.

Piękne kwiaty i życzenia dla nich od całej rodziny i ode mnie. Niech im gwiazdka pomyślności nigdy nie zagaśnie.

Takie imprezy bardzo potrzebne w rodzinie, cementują ją, nie pozwalają zapominać o tych przyjemnych chwilach w życiu każdego z nas.


Oprócz kwiatow i życzeń mieliśmy kolejne rodzinne spotkanie.

Takie imieninowe, przy domowych wypiekach i domowej produkcji nalewce.

Kolejna okazja do rozmów i rodzinnych dyskusji.

Niestety, moja siostra Bernadeta, nie mogla w nim uczestniczyć.Mieszka w Hiszpanii i tam wlaśnie przesyłaliśmy basze życzenia.


Dawno nie widziałem mojej siostry.Już przeszło 20 lat.Jest inwalidką, przykutą do wózka inwalidzkiego. Nie jest to łatwe i proste życie.Dlatego szczególne słowa życzeń kierujemy do niej ze szczególną miłością i atencją.
  Wkroczyłaś w drugą połówkę swego życia i niech los da Ci tylko radosne chwile i chroni Cię przed tymi gorszymi.


Nasze myśli zawsze będą z Tobą, moja siostrzyczko.

Niech Twoja rodzina daje Ci siłę i wsparcie każdego dnia a nasze ciepłe myśli niech zawsze Ci towarzyszą.

sobota, 1 listopada 2014

SZCZEGÓLNY DZIEŃ.

Dziś to szczególny dzień.Tak bardzo polski dzień.Jak rzadko który, potrafi on, chociaż na chwilę, nas zjednoczyć.To staje się za sprawą naszych wędrówek na polskie cmentarze.Piękny i jak bardzo polski to zwyczaj.
  Moja pamięć i wspomnienia kierują szczególnie do dwóch czlonków naszej rodziny.Pewnie dlatego, że tak mało czasu było nam dane razem iść przez życie, może to, że nie dane jest mi odwiedzać ich groby.
  Wujek Maksymilian, to brat mego Taty.Jeden z pierwszych z rodzeństwa odszedł z tego świata.Rzadko utrzymywal, za swego życia, kontakty z rodziną.Spoczywa gdzieś pochowany na jednym ze szczecińskich cmentarzy.Ciepłe myśli i pamięć moją kieruję do niego.
   Mój brat Marian, spoczywa na cmentarzu w Piekarach Śląskich.Odwiedza go kochająca rodzina i znajomi z pracy. Przez różne perypetie życiowe, tak krótko się znaliśmy.W tym szczególnym dniu myślę o nim szczególnie ciepło i tak bardzo ...po bratersku.Nie dane było się nam razem wychowywać we wspólnym domu.Życie pisze różne scenariusze.
   Niech spoczywają w pokoju i niech zawsze ktoś o nich pamięta.
                       Listopadowy dzień blaskiem zniczy pamięć ludzką przywołuje,
                       kwiatami ją ozdabia i naszą wędrówką do tych miejsc szczególnych.
                      
                       To piękny choć smutny ten nasz dzień, dzień i tych co odeszli i tych co trwają
                        w ludzkiej sztafecie pokoleń.To refleksja przemieszana ze wzruszeniem.

                        Niech nasze kwiaty i zapalone światełka świadczą o tym jak bardzo
                         brakuje nam Waszego bycia z nami i o tym jak bardzo Was pamiętamy.

wtorek, 14 października 2014

REFLEKSJE NA TARASIE.

Pazdziernik.Dzisiaj dzień nauczyciela.Wspaniałe święto, wspanialych ludzi.Miło się wraca do przeszlości i przypomina się swoje lata nauczycielskiego trudu.Serdeczne życzenia kierują się dzisiaj do nas wszystkich nauczycieli.Do moich koleżanek, kolegow i znajomych, do wszystkich ,ktorzy się parali, czy jeszcze parają tym pięknym zawodem.
Ostatnio, siedząc na tarasie, mam okazje wracać do wspomnień i osobistych refleksji nad tym co dzisiaj i co wczoraj.Takie rozmyślania na tarasie
 w scenerii babiego lata.Jeszcze trochę nacieszymy się zielenią i pożegnamy ją.

Jeszcze w słonecznej pogodzie przyjemnie się wspomina.Cisza i spokój.Jeszcze zieleń dookoła.
  Trochę smutno się robi, bo to i koniec lata i to ,że wielu mlodych z rodziny wyjechalo już kraju do Anglii.Szukają tam tego co nazywa się " lepiej".Ale czy znajdują?Twierdzą ,że tak.Może to i tak jest i tak ma być ale smutno mi się robi z tego powodu.Jestem zpokolenia, ktore to "lepiej" czyniło w Polsce.Pewnie dlatego tak trudno z tym się nam pogodzić.Mlodość ma swoje prawa, dążenia i szybko chce je realizować.Pewnie tak już musi być.Już prawie połowa rodziny jest już w Anglii.Tam szukają swego miejsca na dzisiaj.
  To ich wybory i decyzje.

 Wydaje mi się jednak, że tak nie powinno być.Coś tracimy my wszyscy bezpowrotnie na tych wyjazdach, coś co powinno lepiej służyć naszym rodzinom i Polsce.Tak mi się wydaje.
  Może to jednak tylko takie rozważania starszego pana siedzącego sobie w jesiennym słoneczku na tarasie i rozmyślającego.Może?
 Tak to już jest i dlatego trzeba szczególnie dbać w tych czasach o rodzinę i o swoją polskość.To są rzeczy, ktorych nie należy stracić.

   Tak dzień dzisiejszy i jego realia przeplatają się w moich przemyśleniach ze wspomnieniami i refleksjami.
  Pewnie powinny one być bardziej optymistyczne.Tego wszak wymaga życie.A to,, że takie są ,to pewnie tylko przywilej a może przypadłość starszego wieku.


  
   Malujmy nasze wspomnienia na optymistyczne barwy i życzmy sobie by takie były i realne dzisiejsze czasy. A refleksje nad życiem i przemijającym czasem są nam zawsze potrzebne i to bez względu na wiek.

wtorek, 30 września 2014

ZEGNAJ LATO NA ROK.

Koniec września.Za nami wspaniale lato.Często wracamy jeszcze do wspomnień o nim.Lato piękne słońcem i zielenią, wspaniały czas wakacji i wypoczynku.Szczególny urok nadaje mu niesamowita letnia przyroda a szczególnie ta za miastem.Coraz bardziej będziemy tęsknić do tych letnich, pięknych i zielonych chwil ale tak to już jest.Wszystko przemija.Żegnaj lato na rok...

ZEGNAJ LATO NA ROK-SZKODA LATA!






wtorek, 23 września 2014

RODZINNE JUBILEUSZE.

Ostatni miesiąc lata jest takim miesiącem, który obdarzony jest w jubileusze rodzinne.Zaczyna się urodzinami mojego kuzyna Krzysztofa a kończy się urodzinami drugiego, Ireneusza.W tym roku odwiedziliśmy obu ich podczas wakacyjnego wędrowania.Bardzo sobie cenię takie rodzinne spotkania.Jest zawsze czas na wspominki i życzenia.Tak wiele za nami i jeszcze trochę przed nami.Dobre takie okazje.
Przy okazji odwiedziłem przepiękne okolice Ziemi Chełmińskiej, którą tak pięknie wspominam z mojego dzieciństwa.


To są nie tylko moje wspomnienia ale nasze, moich kuzynów rownież.








To takie połączenie wakacyjnego wypoczynku z odrobiną przesympatycznych wspomnień sprzed ponad pół wieku.



A te krajobrazy, malownicze miejsca to radość dla ducha.Jakże ja lubię ten nastrój melancholii połączonej z nutką wspomnień.

Dobrze jest mieć takie przeżycia





Ten miesiąc to rownież okres jubileuszu mojej kuzynki Izabeli i mojej żony.I znowu okazja do spotkań, życzeń i wspomnień.Moja kuzynka jest drugą po mnie, najstarszą żyjącą postacią rodzinną.Kwiatki i życzenia towarzyszyły tym urodzinom.
Moja żona bardzo lubi kwiaty.Dostała je z życzeniami.Sporo ich było.Dumą jej są jednak przepiękne kwiatowe kompozycje naszego balkonu.Ten balkon jest ozdobą naszego osiedla.

Przepięknie kwitną całe lato, praktycznie do pierwszych przymrozków.


To duża radość mieć taki balkon.
Tak jest co roku.





W tym okresie urodziny ma rownież córka kuzyna, Ania.To nowa pani na rodzinnych włościach. Kończy właśnie budowe swojego nowego domu.Widzieliśmy go, bardzo ładny.Życzymy szybkiego ukończenia budowy i radosnego wprowadzenia się.Mamy zaproszenie na przyszłe wakacje w odwiedziny.
  W tym samym czasie swoje pierwsze urodzinki obchodził Adaś, synek Ani a wnuczek Krzysztofa.To nowe rodzinne, kolejne pokolenie na tym skrawku naszej małej ojczyzny.To oznaka toczącego się życia.

Budowany nowy dom Ani i Adasia.

Piękna budowla.


Kończcie jej budowę i wprowadzajcie się!






Dla Adasia sto lat!



Niech zawsze będzie taki radosny i uśmiechnięty.











Kwiaty dla wszystkich jubilatów tego pięknego rodzinnego końca lata.Wszystkiego dobrego Sto lat!

sobota, 23 sierpnia 2014

SKĄD NASZ RÓD.

Są takie miejsca, które stają się bliskie, nawet szczególnie bliskie.
To jest właśnie takie miejsce,dla mnie wyjątkowe.Tam rodziła się historia mojej rodziny.Ona na zawsze odcisnęła wielkie ślady w mojej pamięci.
Zawsze już potem wracałem do wspomnień, do śladów tego co było z tym związane.
Zwykle pole. Tak wygląda dzisiaj.
To wlaśnie tutaj, po parcelacji majątku, trafili :moja Babcia i mój Dziadek
Tutaj zaczynali swoje życie, którego odnogą jestem i ja.


 Tutaj, w latach dwudziestych ubieglego wieku,w folwarcznych barakach, które były czasowym miejscem zamieszkania moich dziadków, urodził się mój ojciec.

Rodzinny dom był w budowie.Jego rodzice mozolnie, przy pomocy całej rodziny,wznosili swój rodzinny dom.

I tak na kawałku ziemi, pięknej Ziemi Chelmińskiej, wszystko się zaczynało.i dla mojego ojca i w pewnym sensie i dla mnie.
Po latach zawsze chętnie przebywałem i na tym miejscu i w tym domu.
Domu dzisiaj już nie ma.Ponad 10 lat temu kolejne pokolenie rodziny, postawiło w jego miejscu, nowy.

W pozostałej przybudówce zachowało się orginalne okno i parapet z tamtego " dziadkowego" domu.

Może to właśnie to okno przez ktore moja babcia tak bardzo lubiła wyglądać.
W moich wspomnieniach zapisał się taki obraz.
Takie male ślady historii.

Z tamtych, dawnych lat ocalała również jedna stara sosna,którymi obsadzono nowe zabudowania od strony północnej.Była to ochrona przed wiatrami.

Pamiętam cały szpaler tych sosen. Pozostała jedna.Niemy świadek mijającego czasu.

Patrząc  na nią przypominam sobie je wszystkie, piękne, dorodne, mocno szumiące podczas silnych wiatrów.

One były jak swoje.

Tego domu już dzisiaj nie ma.Pozostały tylko
 niemi świadkowie mijających lat, tylko fragmenty czegoś, co służyło naszym przodkom.

Na fotografii widać fragmenty wylanego, w latach póżniejszych, ganku po ktorym chodzili prawie wszyscy domownicy .Ci dzisiejsi właściciele tej ziemi, rownież.

Może to wszystko brzydkie i mało interesujące.Dla mnie jednak najpiękniejsze i tak bardzo rodzinne.
Dzisiaj, w miejscu tamtego domu, stoi nowy.Znacznie ładniejszy i wygodniejszy.Są nowi lokatorzy.Mieszkają tam kuzyn z rodziną.Kolejne pokolenie tego samego rodzinnego łańcucha.Tylko wspomnienia są niesamowite.One rysują wszystko, co było, czego już nie zobaczymy,wyjątkowo wyrażnie i wyjątkowo...ciepło.Wszak życie toczy się nadal.

wtorek, 12 sierpnia 2014

ŻNIWNY SIERPIEŃ.

Sierpień,
piękny sierpień.
Czas wakacji,dojrzewających zbóż,
wypoczynku dla jednych i ciężkiej pracy żniwiarza, dla drugich.
Taki to jest ten czas.

Jak Polska długa i szeroka,
wszędzie ten
piękny, żniwny i
jakże polski krajobraz.

Żniwny sierpień.

W moich wakacyjnych wędrówkach
dane mi było odczuć ten ujmujący klimat polskich pól i zapach żniwnych kłosów na naszych polach.

W młodości, w każde wakacje, urzekał mnie ten klimat i może teraz dlatego z takim sentymentem wracam do tych czasów.

Tak smakują wspomnienia żniwnego czasu .Lubię to uczucie.



Zawsze lubiłem spędzać wakacje na wsi u rodziny.
Jechałem " do babci" , jak się wowczas mówiło.
Zawsze wolałem taki wyjazd od wszystkich innych,często bardziej atrakcyjnych.
Może to było takie nasze dawne pokolenie.Teraz pewnie byłoby trudno na taki wyjazd namowić młodych ludzi.

Taki to już czas.


A widok żniwnych pól już nie taki.
Mniej na nich widać żniwujących,
więcej raczej maszyn i kombajnów.

I tylko te wielkie " bence", taki symbol nowoczesnych żniw, stają się takim
znakiem, że żniwa trawają.

Zniwny krajobraz wtopiony w piękno moich rodzinnych ston, jest dla mnie zawsze najpiękniejszym krajobrazem.
I tak pewnie zostanie.

Sierpień to piękny czas żniw, wakacji i wypoczynku.
W tym roku wyjątkowo ciepły i bardzo udany.

Powoli będzie się kończył.

środa, 30 lipca 2014

SENTYMENTALNE POWROTY.

Wakacje.
Wypoczynek, wyjazdy, odpoczynek.
Dla mnie powroty do lat sentymentalnych wspomnień i urokliwych przeżyć,
to powroty do wczoraj,
szkoda ,że ...wczoraj.
Ileż uroku i wspomnień można znalezć po latach, tam daleko,porozsiewanych po tych polach, drogach i łąkach.
To tylko ten może wiedzieć,
kto to przeżył.

Dziękuję wszystkim, dzięki którym moglem się przenieść w moich wspomnieniach
do tych czasów,
do tych pól zlocistych,
do zielonej wstęgi Fryby

Wracałem z radością ,że moglem być wśrod Was,
wśród swoich.
W tych miejscach rodziło się moje ja,
moje rodziny pojmowanie i jej docenianie,
to tak jak powroty na ojcowiznę...
sentymentalne powroty.

Dziękuję za nie.

I chociaż dzisiaj już inny stoi dom,
inne jest otoczenie.
Lokatorzy i gospodarze też nieco inni,
ale atmosfera tych stron, tego"maderowego" klimatu, jest taka jak dawniej.
Pozostał w niej ciągle ten sam, niepowtarzalny urok i czar tego miejsca.
To nasze wspólne miejsce.
To nasz wspólny pień genealogicznego drzewa,

NASZEGO DRZEWA.



Dobrze wiem, że jest wiele piękniejszych miejsc,
bardziej popularnych.
Miejsc częściej odwiedzanych.
Tak, są takie miejsca ale one nie mają dla mnie takiego znaczenia, one są po prostu inne... nie nasze, nie nasze rodzinne.
Czyż może być coś piękniejszego nad ten chełmiński skrawek Polski.
Dla mnie-nie.




Czas dojrzałych plonów to piękny czas

Dodaje tylko uroku tej ziemi.
Naszej, rodzinnej ziemi.

Nie ma takiego inne miejsca, które tak bardzo może przywiązać człowieka do siebie.

To wyjątkowe miejsce i takie na zawsze pozostanie w mojej pamięci i w moich uczuciach
Tylko tutaj czuje się tętno rodzinnego życia, atmosferę wspólnych korzeni.


I ta droga, którą pokolenia naszej rodziny przemierzały codziennie do swego domu jest ciągle taka sama,od dziesięcioleci.
Zawsze dla nas byla drogą do domu, do rodziny.

Tę drogę przemierzał nasz dziadek, babcia, ciocie ,wujkowie, nasi rodzice, kuzyni.Całe pokolenia rodziny.
Na tej drodze Adaś stawia obecnie swoje pierwsze kroki...i zawsze
ku domowi, ku rodzinie.


Dziękuję, że dane mi było przeżyć piękne chwile w tym właśnie miejscu.

Dziękuję za wspanialy klimat rodzinnych spotkan po latach

Dumny jestem , że jestem jednym z Was, że jestem członkiem naszej wspanialej rodziny

A miejsce to pozostanie na zawsze moją i naszą MAŁĄ OJCZYZNĄ.

sobota, 19 lipca 2014

UPEŁNOLETNIENIE.

Nasz wnuk Radosław obchodził swoje 21-wsze urodziny.
Ważna data.
To jego upełnoletnienie.Tak nazywa się taką datę.

Były życzenia,
okolicznościowy torcik
i wiele radości.

Niech Ci, drogi Radku, zawsze dobrze się darzy.
Rodzinne życzenia są  zawsze najcenniejsze, bo...najszczersze.

Rośnij nam duży!



A lato,
lato szaleje,
darzy nas niesamowitym upałem.

Tak powinno być,
wszak to lato,
czas wakacji i rodzinnego wypoczynku.

Takie lato...mięty
i dojrzewających kłosów zbóż.

Lubię takie lato,
niech trwa.