ROBI SIĘ WIOSENNIE.

Na moim osiedlu wiosna już się zadomowiła, kwiecień powoli się kończy.
Za nami 40-lecie i 45 lecie naszych chłopaków.Przed nami matura Michala.Trzymamy kciuki.
Po dlugiej zimie, wiosna jakby bardziej do życia się spieszyła.Wszystko zielenieje z dnia na dzień.
Ludzie spragnieni zieleni i cieplego słoneczka stają się coraz bardziej weseli i radośni.
Prace na działkach i domowych ogródkach ruszyły pełną parą.
Budzimy się do życia'
...wiosennie, na nowo.

PAMIĘCI ZBYSZKA.....

ZBYSZKU!
Byłeś dzisiaj z nami a my z Tobą.Tak jak zawsze.Przykre, że było to ostatni raz.
Zostawiłeś nas samych z przepiękną pamięcią o sobie.Z pamięcią o tym wszystkim co razem przeżyliśmy, co razem było nam tworzyć.Ta pamięć już zawsze będzie nam towarzyszyła.Tej pamięci nikt nam już nie zabierze ...ona jest tylko nasza i Twoja.
To nasze ostatnie spotkanie, piękne chociaż bardzo smutne, refleksyjne i jednocześnie tak bardzo budujące.
To takie samo, jak wszystko co nas łączyło, co nam po Tobie zostanie, co zawsze będzie musiało nam Ciebie zastąpić.Czyż można Ciebie w jakikolwiek sposób zastąpić?....Czyż to jest w ogóle potrzebne?
ZEGNAJ  ZBYSZKU.!

WIELKIE.

Przez Wielki Tydzień, do Wielkiej Nocy.

Przez postne wyciszenie do wielkiej z martwych wstalej radości...

ciągle trwa człowieczy los- od lat , po dzisiaj.

Ciągłe czekanie na Wielką radość i Wielką nadzieję,

tak wielkie jak wielkie jest ludzkie pragnienie.

Ten czas daje nam to właśnie....to Wielkie.

Niech zawsze nam towarzyszy ta Wielka potrzeba,

niech zawsze gości wśród nas to Wielkie Szczęście, 

bo Wielka jest nasza normalna ludzka potrzeba.