Styczeń powoli zbliża się ku końcowi.Kończymy tegoroczny świąteczny czas
Kolejny taki okres w życiu naszej rodziny poza nami.
Zbieramy do domowego schowka tegoroczne kartki świąteczne z życzeniam. Powoli jest ich coraz mniej,zanika ten piękne zwyczaj, zwyczaj pisanych i przesyłanych życzeń.
Trochę szkoda,bo to piękny zwyczaj i taki bardzo podnoszący nastrój tych świątecznych chwil.
Ale te karteczki pozostaną w naszym rodzinnym schowku.
Obchodziliśmy Dzień Babci i Dziadka.To takie sympatyczne nasze święto/
Była okazja ,by powspominać i nasze babcie i dziadków,których już z nami nie ma.Na zdjęciu moja żona,Adela, ze swoją Babcią Anną w Żaganiu w styczniu 1952 roku.Wspomnienia.
Wspominałem o swojej Babci Rozalii i myślami wędrowałem do moich dziadków.O nich jakoś mniej się mówi,poniważ wcześniej zmarli.Ale też o nich pamiętamy
To piękne święto i bardzo dla nas radosne.
Z okazji tego święta,nasza Paula,,przygotowała nam wykwintną kolację domową.
Zaserwowała nam,niejedzone jeszcze przez nas krewetki japoński suszi.
Teraz już i to doświadczenie za nami,chyba potrzebne i poznawcze.
Chociaż,prawdę mówiąc,miłośnikami tych potraw już zapewne nie będziemy.
Ale doceniamy ten piękny świąteczny prezent naszej wnuczki/
Serdecznie jej dziękujemy.
Na stole prezentuje się danie wyśmienicie a smak bardzo oryginalny.
A na co dzień,kowidowa rzeczywistość.My w domu a nasi młodi pracują w epidemicznym rygorze
Na fotce,Jarek,w służbowym stroju w swojej pracy.To teraz nieodłączne atrybuty
Takie czasy .
Przygotowujemy się do szczepień ale jak z nimi będzie to jeszcze nie wiemy
Nasza służba zdrowia jest taka jaka jest i trzeba w takich warunkach pokonywać tę epidemię.
To też są, te nieco mniej urocze momenty naszego dnia codziennego.
A my w zaciszu domowym,w towarzystwie sympatycznych kociaków spędzamy kolejne dni/
Stwierdzam, że koty nadają się do takiej roli wyśmienicie.
Przez kilka dni trafiła nam się również urocza biała zima.Ta na zdjęciu to u Basi i Krzyśka.
To dodało uroku styczniowym dniom/
