Mamo,
jak zawsze,byłem u Ciebie.
Ty milczałaś, a ja ,jak zwykle,przkazywałem
włane obrazy i ciepłe uczucia,z tych lat,
gdy dane nam było być razem.
To już
tak dawno,ponad pól wieku temu,czas zaciera obrazy,
blakną wspomnienia i zawodzi pamięć.
Ale zawsze przeżycia tamtych lat,
ożywają we mnie na nowo.
To wspaniałe,choć tak krótkie chwile,gdy
razem udawało się nam iść przez życie.
Mamo,
tych chwil się nie zapomina,one zostają w pamięci,
jak najświętsza relikwia z tych lat,jak coś co jest
z nami na zawsze i jest busolą naszego życia.
I tylko żal,że tak krótko było nam dane być razem
To Twoja miłość,i matczyne ciepło towarzyszyło mi
przez życie i czuję go również dzisiaj.
Mamo,
dziękuję Ci za wszystko co było mi dane od Ciebie otrzymać,
za dar życia,za miłość matczyną i za serce matczyne.
To były bezcenne dary na całe moje życie
i jak zwykle dziękuję Ci za nie w ten piękny dzień.
KOCHAM CIĘ MAMO-JAK ZAWSZE I WSZĘDZIE
NA ZAWSZE PO KRES MOICH DNI.
zdjęcie własne sprzed 78 laty.
