JEST TAKI DZIEŃ.

Szczególny to dzień, jedyny taki w roku,

gdzie wszystko zostawiamy i biegniemy, tam biegniemy.

Chcemy jeszcze raz być znowu razem.

Zatapiać się w pamięci słów, których się nie powiedziało,

oświecić się blaskiem wspomnień i przeżyć

i być znowu razem, tak jak wtedy ,gdy czas był nam dany.

To piękny dzień, jak nasza rodzima tradycja

Dzień tych, których nie ma już z nami,

a którzy na zawsze pozostaną w sercach i naszych wspomnieniach.

Dzień Zaduszny, to dzień pamięci i szacunku dla Was,

którzy za życia byliście nam bliscy a teraz jesteście jeszcze 

bardziej  i ktorych brak jest ogromnym smutkiem i pustką.

U Ciebie ,Mamo, byłem.

i w zadumie, jak co roku,

powracałem do lat,

gdy byłaś ze mną,

Te wspomnienia już zawsze będą ze mną.

I u mego brata, Edwarda,

też byłem.

Tak niedawno nas opuścił,

a ciągle wydaje się, że

wciąż jest z nami.

Brakuje go w składzie rodziny.

Pozostaje nam tylko pamięć.

Moje myśli wędrują do moich Kuzynów, którzy odeszli w tym roku, do Justyny i Zygfryda.

Nie zapaliłem swiatełka na ich grobach ale moja pamięć i wspomnienia powędrowały  ku Wam

Byliście cząstką mojego życia i tak już pozostanie na zawsze.

Byłem u Zbyszka, najlepszego mego Kolegi od szkolnych czasów.Tak wiele wspólnych przeżyć nas połączyło, że nie mogło mnie zabraknąć w tym dniu na jego grobie.

I to jest właśnie cały urok tego dnia.

BYĆ RAZEM MIMO, ŻE NASZE ŚWIATY SĄ ODDZIELONE.

BĄDŹMY ZAWSZE RAZEM.