Ucichł już świąteczny zgiełk,magia Świąt powoli przestaje działać.
Kolejne radosne świąteczne dni za nami.
Czas rodzinnych serdeczności ,wzajemnych dowodów rodzinnej miłości,
powoli przechodzi już do naszych wspomnień.
Ja też wracam do wspomnień, do tych wspomnień w ktorych gościcie Wy,
moi bliscy, moi kochani , moi niezastąpieni.
Was nie spotkałem już z nami przy świątecznym opłatku, nie przełamałem się nim z każdym z Was,
Wasze świętowanie jest dzisiaj nie z nami ale tam, z aniołami.
Zawsze jednak w pamięci rodzinnej macie swoje miejsce, bo nikt go Wam nie zabierze.
Nie będę Cię już nazywał Dydunem,Reniuchem,Edkiem czy Jucią.
Te rodzinne sympatyczne zwroty odeszły razem z Wami.
Po nich tylko żal,smutek i puste miejsce przy stole.
Tak już jednak być musi.By młody mógł przyjść na świat, to ten stary musi odejść.
Odwieczne prawo życia i pokoleń.Nie ma innych rozwiązań.Tego nie zmienimy.
Ale od nas zależy jednak Wasze miejsce w rodzinnej pamieci.
Macie je tam zawsze i na zawsze, tak dlugo, jak dlugo pamięć rodzinna będzie żyła.
W tym radosnym przeświadczeniu i ciepłej pamięci o Was, wierzymy,
że przyjdzie i czas i miejsce, gdzie znowu razem będziemy świętowali.
/z netu/
