DZIEŃ BABCI I DZIADKA.

Powoli kończy się styczeń. Za nami Dzień Babci i Dziadka.Takie piękne i cieple dni.Dobrze jest dostać male dowody pamięci od swoich wnuków.Dostaliśmy właśnie takie, nawet telefoniczne, z Anglii, gdzie też zawędrowały nasze wnuki.To bardzo wzrusza i sprawia ogromną radość.

  Te piękne laurki tradycyjnie od Pauli i Michała.Własnoręczna robota.

A w środku piękne życzenia.

dla babci.

i dla dziadka.

Czy może być coś bardziej miłego niż takie właśnie życzenia.

Warto czekać na nie cały rok.

Dziękujemy Wam za te chwile radości .

                                              

W tych dniach pamięć moja wraca do moich babć i dziadków i ten ogromny żal, że nie można już ich osobiście uściskać i złożyć swoje życzenia.Wielka szkoda.

Ale w pamięci i różnych pamiątkach są z nami.Jak dobrze ,że tak jest.

Babcia i dziadek mojej żony- Ewa i Aleksander.Fotografia z lat 30-tych ubiegłego wieku.Gdzieś na dalekich krańcach dzisiejszej Ukrainy.Babcia zginęła podczas wojny, dziadek wrócił do Polski, na ziemie zachodnie.

Warto o tym sobie przypominać i zawsze pamiętać.

Moja babcia Rozalia ze swoimi wnukami .Na fotografii wykonanej na jednej z rodzinnych uroczystości w latach 50-tych ubiegłego stulecia.Wiele wakacyjnych dni spędzałem z nią .

Zawsze ciepła, zawsze serdeczna i zawsze mająca czas dla swoich wnuków.Jakże można o niej zapomnieć.

Na tym polega urok starych fotografii.Pozwalają wracać, dają okazję to wspomnień i pamięci.

Na zawsze zostaniecie w naszej pamięci i naszych wspomnieniach.nasze życzenia kierujemy w te dni i do Was.Jesteście z nami na zawsze.