ŻEGNAJ.

Och, życie, jakże trudno cię pojąć.

A my tak mało kochamy,

wówczas, gdy jeszcze siebie mamy.

Dlaczego,

nie wiemy,

często nie umiemy sobie sami odpowiedzieć na to pytanie.

I tak trwamy,

a dni i lata mijają a my mamy ciągle jeszcze czas.

Wreszcie przychodzi chwila w której się okazuje, że na nic już nie mamy czasu,

że  już nawet ten czas jest nam 

nie potrzebny,

bo nie mamy...już siebie.

Zostaje tylko cisza, pustka i skrawek pamięci

i ten żal, że przecież to tak mało.

Dzisiaj tylko ta cisza po Tobie, mój Bracie nam zostaje

i serce nasze, które ze smutku się kraje.

ŻEGNAJ EDWARDZIE 

NASZ NA ZAWSZE

I Z NAMI NA ZAWSZE.